fbpx

Niden Ryu ju-jitsu kenjutsu kobudo

kobuko

仁 傳 流

Historia szkoły

Pierwsze dokumentalne wzmianki o szkole Niden Ryu 仁傳流 ju jitsu i kobujutsu (iaido, iaijutsu, kenjutsu) pojawiły się około 500 lat temu. Obecnie szkoła ma dwa kierunki: Asayama Ichiden Ryu 淺山一傳 流 taijutsu i kenjutsu i Muhi Ryu 無比流 – iaijutsu, jojutsu, taijutsu (ju jitsu) tanbojutsu, kamajutsu, kumitachi, hayabusa jojutsu.

Założycielem szkoły Muhi Ryu był Sasaki Tessay. Utworzenie datuje się na 1500 rok n.e., późny okres walczących królestw. Rozwój strukturalny szkoły został zakończony na początku rządów szogunów z klanu Tokugawa.

Styl Asayama Ichiden Ryu został stworzony przez Senseja Asayama Ichiden Sai nieco później – w połowie XVII wieku.

Nie ma dokładnych informacji na temat wczesnej historii szkoły Asayama Ichiden ryu, ale istnieje kilka historycznych wersji o tym, kto był u źródeł jej powstania.

Według najstarszej wersji uważa się, że szkoła Asayama Ichiden Ryu została założona w 1566 roku przez Asayamę Mitsugoro Ichidsai, trzeciego syna eksperta wojskowego (ang. gunshi) Asayama Genban Minamoto no Yoshita Ichiyadoy.

Asayama starszy był na służbie u Akai Aku Uemon Kageto, lokalnego gubernatora prowincji Hikami i Amada. Według legendy, w wieku dwunastu lat, Ichidansai miał wizję Fudo-meo, co zaowocowało jego wspaniałym oświeceniem, które doprowadziło do późniejszego powstania i rozwoju szkoły Asayama Ichiden Ryu.

Będąc soke szkoły Asayama Ichiden Ryu, Ueno Takashi starał się, aby proces przekazywania sztuki był jak najprostszy. Uzupełnił on bogatymi ilustracjami różnych kata pisemny program szkóły (dansho). Z tego programu ocalały tylko rozdziały Ten no Maki, Hishigi Dan (przekaz kroszek) i Kuden (ustny przekaz) – jedyne co Nagamuna Sensei zdołał przekazać swojemu synu.

Inna wersja mówi, że początek stylu należy do Marume Mondonosho Norikichi (Jap. 丸目主水正則吉), uczywszy Kuniye Yauemona (Jap. 国家弥右衛門), który później przekazał wiedzę Asayame Ichidensu Sigatatsu.

Według innej wersji historycznej, Asayama uczył się u różnymi nauczycieli, wśród których byli Kamiizumi Hidetsuna, Okuyama Tadanoba (Jap. 奥山左衛門大夫 忠信) i Nakamura Senzyuro (Jap. 中村泉十郎).

Asayama Ichidansai zmarł 5 stycznia 1687 r., przekazując swoją wiedzę wielu zwolennikom w całej Japonii.

Później, w erze Meiji, szkoła Asayama Ichiden Ryu przeszła w ręce Tanaki Tamatsu, głównego duchowego mentora władcy regionu Aizu. Tanaka został szefem szkoły w dwunastym pokoleniu, a później przekazał Menkyo Kaiden Okura Hisajiro Naoyuki, który miał swoje dojo w Koishikawa, Tokio. Okura miała dwóch starszych uczniów: Adati Yusio i Naganuma Tsuneyuki. Naganuma ożenił się z córką senseja i przejął kierownictwo szkoły. Następnie Asayama Ichiden Ryu przeszła do drugiego syna Naganumy o imieniu Yoshiyuki, a od niego do Ueno Takashi.

Historia rozwoju szkoły po Ueno Takashi jest bardzo kontrowersyjna, ponieważ mistrz miał wielu uczniów.

Istnieje również wiele wersji, kto został wyznaczonym na jego następcę. Jedna z nich wiedzie do stylu Nagano Ryu (Jap. 長野 流 総 武術 武術), który jest pochodną szkoły Yumio Nakamuro (Jap. 雄 中 村), który uczył się u mistrza Okury Khisadziro w dojo w Koisikawa. Według innej wersji, siedemnastym spadkobiercą tradycji szkoły Asayama Ichiden Ryu w XX wieku był Sato Kinbey (Jap. 金兵, 1926 – 1999), który otrzymał program od Ueno Takashi w grudniu 1955 roku. Oba style – Mukhi Ryu i Asayama Ichiden Ryu – połączył dwudziestegy patriarch szkoły Takeshi Kens, który służył jako urzędnik w księstwie Mita.

Powstanie stylistycznie spójnej szkoły Niden Ryu sięga początku 1870 roku, zaraz po rewolucji Meiji. Od tego czasu pojawiła się samodzielna kompleksowa szkoła Niden Ryu, której nazwa ma znaczenie filozoficzne – „Dwie transmisje nauczania”. Szkoła, zachowując oba kierunki, wzbogaciła swój kompleks techniczny o mocne strony obu kierunków i kontynuowała rozwój japońskich kompleksowych szkół sztuk walki.

Niden Ryu współcześnie

Obecnie na czele szkoły stoi 25-y Soke Yamaguchi Hiroshi (館長山口博), który otrzymał nauki z rąk swojego nauczyciela, 24-go Soke Masaki Akira.

od prawej: Urbanowicz Kancho, Yamaguchi Soke, Kurokawa Köshi, Savostianov Sensei

Kuratorem kierunku iaijutsu i battojutsu jest starszy mentor Sakai Hanshi.

Od września 2015 r. Dyrektorem technicznym i kuratorem ju-jitsu jest Kurokawa Köshi. Jego zastępca to Shihan Kubadzome.

z prawej – Kubadzome Kioshi i Yamaguchi Soke

Atestat Niden Ryu przeprowadzany jest do poziomu 8-go dana. Począwszy od okresu Meiji, 9 i 10 dan w szkole są przyznawane tylko za szczególne zasługi państwowe i najczęściej pośmiertnie.

Wszyscy mistrzowie szkoły, w tym i starsi mentorzy, co najmniej raz w roku potwierdzają swój poziom techniczny dla późniejszej certyfikacji na wyższy poziom i dla otrzymania pełnomocnictwa przedstawiać szkołę lub zarządzać technicznym kierunkiem szkoły.

Jeden z mentorów szkoły kieruje również stylem Koghen no Maki Iaido, który wywodzi się od Muso Jikiden Eishin Ryu Yamauchi Ha. Tworzenie kierunku i wydzielenie się niezależnej linii nastąpiło w czasie, gdy Muso Jikiden Eishin Ryu kierował 20-y Soke Onoe Masamitsu (mentor obecnego, 21-go Soke szkoły MJER iajutsu Yamauchi Ha – Sekiguchi Komeya). Dlatego też wielu przedstawicieli szkoły Niden Ryu ma dobrą znajomość technicznego arsenału Muso Jikiden Eisin Ryu, co stanowi doskonałą podstawę do studiowania kilku stylów pracy z japońskim ostrzem, japońskim kobujutsu i taijutsu.

Technicznie Niden Ryu School składa się z czterech części: Taijutsu, Jjutsu, Iaijutsu, Kumi. Taijutsu ma trzy poziomy – „Niebo”, „Ziemia” i „Człowiek”. Na każdym z tych poziomów znajdują się trzy podpoziomy – jodan, chudan i gedan z 12 elementami technicznymi każdy. Arsenał innych sekcji jest klasyfikowany według innych parametrów w zależności od rodzaju wykonywanych technik, użytej broni, przynależności do jednego z dwóch kierunków lub ich kombinacji, a liczba elementów technicznych w nich jest różna.

Filozofia Ju-Go

Filozoficzna osnowa szkoły sięga do idei Konfucjusza, w szczególności, że duże i małe są zamknięte w jednym, mały rdzeń nierozerwalnie związany z zewnętrzną warstwą.

Fragmenty wewnętrznego mokuroku szkoły, przekazywane wraz z certyfikacją szkolnym mentorom dla metodycznie kompetentnego i społecznie poprawnego naucznia:

miękkość i twardość, słabość i siła

縦水之事(抜粋) (ジュウスイ).

無比流居合術目録「柔剛弱強ノ弁」アリ...

剛ハ柔ニ勝チ 弱能ク強ヲ制スル...

縦水ハ柔ニ至ルヤ水能ク石ヲ漂ハス...

Jusuu no koto – fragment Mokuroku Muhi Ryu Iaijutsu:

„Konieczne jest zrozumienie, że miękkie i twarde stanowią podstawę siły …Miękkie wygrywa z twardym …Umiejętność bycia miękkim pozwoli ci zwyciężyć moc …Musisz być jak woda, która toczy kamień…”

Oddzielne fragmenty filozoficznego mokuroku szkoły:

  • Twarde triumfuje nad miękkim.
  • Zwykle, zarówno w niebie, jak i na ziemi, mocni pokonują słabych.
  • Wiele rzeczy ma moc.
  • Silni próbują opanować słabych, ale słabi podporządkowują silnych.
  • Ten, kto odniósł sukces w prawdziwej sztuce „Wolnych wód”, jest w stanie poruszyć kamień mocą wody.
  • Zdolność łowcy ptaków to umiejętność schwytania ofiary na różnych dystansach.
  • Cztery zasady: miękkie, twarde, słabe, silna – co stosować, a co odrzucić, zależy tylko od działań wroga.
  • Twardość nie istnieje osobno i miękkość nie istnieje osobno.Możliwe jest wiele osiągnąć tylko przy zastosowaniu czterech zasad w jednocześnie.
  • Co zastosować, co odrzucić – zależy od miejsca.

Link na stronę w FB – link