Iaido i jego korzyści dla praktyków różnych rodzajów sztuk walki
Jak wiadomo, wszystkie japońskie sztuki walki są nierozerwalnie związane z pewną filozofią i etyką. W praktyce iaido pierwszeństwo ma duchowe i moralne doskonalenie wojownika poprzez wykonywanie ćwiczeń z mieczem, aby był on stale gotowy do błyskawicznego ataku lub momentalnego odparcia napaści.
Czym jest ta japońska sztuka walki?
Hieroglify, które składają się na słowo „iaido” razem oznaczają „ścieżkę do harmonii”. Jednak termin ten bezpośrednio wraca do japońskiego zwrotu „tsune ani ite kyu ani avasu”, co tłumaczy się jako „bądź zawsze i wszędzie przygotowany na natychmiastowe reagowanie”.
Termin „iaido” zaczął być stosowany w latach 30. XX wieku, a wcześniej ta sztuka walki była nazywana iai- i batto-jutsu. Według niektórych źródeł, sztuka ta została stworzona przez mistrza Hayazizaki Dzinsuke Minamoto-no Shigenobu (1546-1621). Żył on w burzliwej erze ciągłych wojen wewnętrznych i konfliktów w Krainie Wschodzącego Słońca. Według innych źródeł, technika władania mieczem została opracowana w XIV wieku przez Iizasa Choisai Ienao. Iaido, przekazywane z pokolenia na pokolenie, przez kilka stuleci istnienia pozostawało praktycznie niezmienione u podstaw, pojawiły się jednak jego różne szkoły.
W iaido używany jest słynny samurajski miecz bojowy, zwany kataną. Jednak w przeciwieństwie do kendo, ta broń nie jest używana do spektakularnej szermierki, ale do błyskawicznego pokonania wroga jednym cięciem. Różni się też sama broń – w odróżnieniu od bambusowego kija w iaido używa się prawdziwego miecza (shinken – ostry, lub stępiony iaito). W tej sztuce walki nie stosuje się sprzętu ochronnego używanego w kendo – kamizelki, hełmu i rękawiczek.
W iaido musisz być w stanie, w razie niebezpieczeństwa, będąc w dowolnej pozycji, natychmiast dobyć ostrze z pochwy i atakować przeciwnika (siekąc lub dźgając) lub odeprzeć atak a następnie zneutralizować przeciwnika jednym lub kilkoma ruchami miecza.
Technik z tej sztuki walki składają się z czterech podstawowych elementów. Po pierwsze, wojownik, z dowolnej pozycji, bardzo szybko obnaża ostrze. Następnie błyskawicznie zadaje cios. Następnie wojownik szybko usuwa lub otrząsa krew z ostrza i wkłada go do pochwy. Wszystkie te działania i ruchy płynnie się ze sobą łączą, a poprzez trening są doprowadzane do pełnej doskonałości.
Dlaczego iaido jest przydatne dla fanów innych sztuk walki?
Pomimo pozornej prostoty, ta japońska sztuka walki wymaga od adeptów doskonałej formy fizycznej, elastyczności, siły i zręczności oraz ciągłego rozwijania tych cech. Iaido wymaga również najwyższego stopnia koncentracji umysłowej i mobilizacji, zaradności i absolutnego opanowania, zdolności do natychmiastowej reakcji i odparcia nieoczekiwanego ataku. Właśnie dlatego starożytne samurajskie sztuki są badane przez miłośników innych sztuk walki. Zdolność do natychmiastowego skoncentrowania się i wykorzystania wszystkich swoich umiejętności i męstwa w pojedynku z przeciwnikiem lub w dowolnym trudnym zadaniu jest konieczna tak dla współczesnego człowieka, jak i dla japońskiego wojownika z przeszłości.
W niektórych szkołach i stowarzyszeniach sztuk walki iaido jest praktykowane nie tylko jako oddzielna i samowystarczalna japońska sztuka walki, ale także w połączeniu z kobudo, jujitsu, aikido, judo, karate-do. Takie połączenie różnych technik umożliwia kształcenie doskonale i kompleksowo wyszkolonych wojowników nierzadko dając zrozumienie podstaw i korzeni tych szkół – wszystkie one mają korzenie w technice miecza.
